ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΙΟΓΟΥΡΟΥΝΟ
Καλοκαίρι καταμεσήμερο και πολύ ζέστη.Ενα λιοντάρι διψούσε πολύ και ξεκίνησε από την φωλιά του να πάει στην κοντινότερη πηγη για να πιεί νερό
Σε άλλη φωλιά στο δάσος ένα διψασμένο αγριογούρουνο ξεκίνησε και αυτό να πάει, στην ίδια πηγη, να πιει νερό, να ξεδιψάσει.
Και τα δυο ζώα έφτασαν, μαζί στην πηγη.Δεν μπορούσαν να πιούνε και τα δυο μαζί όμως, όπως προσπάθησαν, γιατί η πηγη ήταν μικρή.
«εγώ θα πιω πρώτος! είπε το λιοντάρι.
«Όχι εγώ θα πιω πρώτος γιατί εσυ; Ρώτησε το αγριογούρουνο.
« εγώ είμαι ο βασιλιάς των ζώων!
« εγώ όμως δεν σε αποδέχομαι για βασιλιά μου!
« το καλό που σε θέλω πάνε παραπέρα γιατί θα σε κατασπάραξε.
«δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζεις, θα σε κατασπαράξω με τα δόντια μου! είπε το αγριογούρουνο.
Τα δυο ζώα άρχισαν να παλεύουν, αλλά κανένα δεν νικούσε, γιατί και τα δυο ήταν πολύ δυνατά. Κάποια στιγμή σταμάτησαν, για να πάρουν μια ανάσα, και είδαν τα όρνια να κάθονται στα δέντρα και να περιμένουν, ποιο ζώο θα σκοτωθεί,για να το φάνε.
« πιο καλά να γίνουμε φίλοι, παρά να μας φάνε τα όρνια! είπε το λιοντάρι.
« και εγώ αυτό νομίζω είπε το αγριογούρουνο. Έτσι ήπιαν με σειρά νερό, το ένα μετά το άλλο. Είχαν καταλάβει, ότι με μαλωματα δεν θα κέρδιζαν, αλλά θα έχαναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου