Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ

Μια φορά και έναν καιρο σε έναν τόπο μακρινό ζούσε ένα ορφανό παιδί που το έλεγαν Πέτρο, σε ένα αγροτόσπιτο, σε ένα ξέφωτο στο δάσος.Ο Πέτρος είχε δυο φίλους την πάπια κι ένα χαριτωμένο πουλάκι.

 

Οι φίλοι του αυτοί του έλεγαν να βγει από την αυλή του αγροτόσπιτο, και να ζήσει την περιπέτεια. Ο παππούς του δεν τον αφήνει να απομακρυνθεί από το σπιτάκι τους αλλά η περιέργεια του Πέτρου είναι μεγάλη.

 Κάποια μέρα άνοιξε την πορτα του φράχτη και βγήκε στο ξέφωτο.πισω του βγαίνει η πάπια σιναμενη και κουναμενη και πάει στην λιμνούλα για να κολυμπήσει. Το πουλάκι και η πάπια πιάνουν κουβέντα.

 «Τι πουλί είσαι εσυ που δεν μπορείς να πετάξεις;» λέει το πουλί.

«Τι πουλί είσαι εσυ που δεν μπορείς να κολυμπήσεις;» λέει η πάπια. Ώρα πολύ μαλώνανε η πάπια κολυμπώντας και το πουλί πετώντας γύρω γύρω.

 

Ο Πέτρος βλέπει ξαφνικά μια γάτα να σέρνεται σιγά σιγά για να πιάσει το πουλάκι. Ο Πέτρος φώναξε «προσέξετε» και το πουλί πέταξε πάνω στο δέντρο.

 Η γάτα σκέφτηκε πως μέχρι να ανεβεί στο δέντρο το πουλί θα έχει κάνει φτερά. Ο παππούς του Πέτρου βγενει έξω και του λέει.

« το δάσος ειναι επικίνδυνο μέρος εάν βγει κανένας λύκος από το δάσος τι θα κανείς;» Ο Πέτρος δεν έδωσε και πολύ σημασία στον παππού του γιατί δεν φοβόταν τους λύκους. Ο παππούς του τον τράβηξε μέσα στο σπίτι και κλείδωσε την πόρτα της αυλής.

 Σε λίγα λεπτά αφότου έφυγε ο Πέτρος ένας γκρίζος μεγάλος λύκος βγήκε από το δάσος. Η γάτα αμέσως σκαρφάλωσε στο δέντρο, η πάπια έτρεξε έξω από το νερό,αλλά ο λύκος την έφτασε και την έκανε μια χαψιά. 

 Ο λύκος κοιτούσε λαίμαργα την γάτα και το πουλί, πάνω στο δεντρο και έφερνε βόλτες γύρω από το δέντρο προσπαθώντας να τους πιάσει.

 Ο Πέτρος στέκονταν πίσω από την πόρτα του φράχτη,και παρακολουθούσε ότι συνέβαινε. Έτρεξε στο σπίτι και πήρε ένα χοντρό σκοινί, ανέβηκε σε έναν τοίχο δίπλα στο δέντρο. Ο Πέτρος πιάστηκε καλά στα κλαδιά και είπε στο πουλί.

  « πετά και κάνε κύκλους γύρω από το κεφάλι του λύκου, πρόσεχε όμως να μην σε πιάσει» Ο Πέτρος έκανε λάσο το σκοινί και με προσοχή το κατέβασε λίγο λίγο ώσπου έπιασε την ουρά του λύκου και το τράβηξε με όλη του την δύναμη. Ο λύκος άρχισε να γυρίζει γύρω γύρω σαν τρελός για να ξεφύγει. Ο Πέτρος όμως έδεσε, την άκρη του σχοινιού στο δέντρο. Ο λύκος όπως γύριζε από εδώ και από εκεί κατάφερνε να σφίγγεται η ουρά του πιο πολύ στο σκοινί.

 Εκείνη την ώρα μέσα από το δάσος ξεπρόβαλαν κάποιοι κυνηγοί που ακολουθούσαν τα ίχνη του

 λύκου και άρχισαν να πυροβολούν. Ο Πέτρος τους λέει.

« μην πυροβολείτε το πουλάκι και εγω τον πιάσαμε, βοηθήστε να τον πάμε στον ζωολογικό κήπο». Μπροστά λοιπόν ο Πέτρος καμαρωτός και πίσω οι κυνηγοί και ο λύκος, και παραπίσω ο παππούς και η γάτα. Ο παππούς λέει.

«αν ο Πέτρος δεν είχε πιάσει τον λύκο τι θα γινόταν;»

 Το πουλάκι από πάνω τιτίβισε χαρούμενο.

« τι παλικάρια γενναία ήμαστε ο Πέτρος και εγώ; κοιτάτε πιάσαμε τον λύκο» Και όποιος τέντωνε τα αυτιά του θα άκουγε την πάπια να φωνάζει στο στομάχι του λύκου γιατί από την βιασύνη του την κατάπιε ζωντανή!